Skóra właściwa znajduje się pod naskórkiem i jest zbudowana z licznych włókien kolagenowych i elastynowych
Skóra właściwa to środkowa warstwa skóry. Zbudowana jest z tkanki łącznej – składa się z licznych włókien kolagenowych i elastynowych oraz innych cząstek strukturalnych. Znajdują się w niej naczynia krwionośne, zakończenia nerwowe, a także gruczoły potowe i łojowe. Od góry sąsiaduje z naskórkiem (tworząc tzw. połączenie skórno-naskórkowe o charakterystycznym falistym przebiegu, które można zaobserwować na dłoniach – tzw. listewki skórne), a od dołu bez wyraźnej granicy przechodzi w tkankę podskórną. W skórze właściwej można wyróżnić dwie warstwy:
▪ brodawkowata (stratum papillare) – zbudowana jest z tkanki łącznej włóknistej, w której wytwarzane są włókna kolagenowe i sprężyste, czyli elastynowe (są one produkowane przez fibroblasty), włókna retikulinowe (tzw. siatkowate) oraz komórki układu odpornościowego: histiocyty, komórki tuczne, limfocyty. Charakterystyczne są dla niej tzw. brodawki skórne (stąd nazwa);
▪ siateczkowata (stratum reticulare) – znajduje się pod warstwą brodawkowatą, aż do tkanki podskórnej, ma znacznie grubsze utkanie i zbity układ kolagenu.
Głównym składnikiem budulcowym skóry właściwej jest kolagen (72% jej suchej masy), który – otoczony włóknami elastynowymi – zapewnia skórze rozciągliwość i oporność na urazy, a także młody wygląd. W sieci jego włókien znajdują się też sploty naczyń krwionośnych i chłonnych oraz liczne zakończenia nerwowe. W obrębie skóry właściwej znajdują się również gruczoły potowe i łojowe oraz mięśnie przywłosowe. Grubość skóry właściwej różni się w zależności od wieku – jest największa tuż po okresie dojrzewania, zmniejsza się po 50. roku życia. Skóra jest odżywiana przez rozległą sieć małych naczyń krwionośnych, które dostarczają tlen, substancje odżywcze, hormony regulujące jej wzrost i metabolizm. Nie może być odżywiana z zewnątrz.
Dowiedz się więcej o kolagenie