Macierz pozakomórkowa to substancja wypełniająca przestrzeń między komórkami skóry, w skład której wchodzą przede wszystkim włókna kolagenowe i elastynowe.
Macierz pozakomórkowa (ECM – extracellular matrix) to substancja wypełniająca przestrzeń między komórkami skóry, w skład której wchodzą wytwarzane przez fibroblasty włókna kolagenowe i elastynowe, glikoproteiny i glikozaminoglikany (przede wszystkim kwas hialuronowy). Zespala ona komórki w tkanki, pełniąc funkcję ochronną. Jest też rodzajem biofizycznego filtra, który kontroluje przekazywanie składników odżywczych i wszystkich innych substancji ze środowiska zewnętrznego do komórki. W ECM można wyróżnić postać upostaciowioną (włókna) i bezpostaciową (tzw. substancja podstawowa – bezstrukturalna część substancji pozakomórkowej). Macierz międzykomórkowa jest skomplikowaną strukturą sieciową, którą budują cząsteczki wydzielane do przestrzeni międzykomórkowej przez określone komórki, najczęściej polisacharydy i związane z nimi białka. Macierz międzykomórkowa może mieć różną strukturę, w zależności od rodzaju cząsteczek budulcowych. ECM to ważny składnik tkanki łącznej oraz wielu innych tkanek. Prawdopodobnie macierz pozakomórkowa ma istotny wpływ na ustalanie wzorca różnicowania się organizmu. Specjalny rodzaj macierzy pozakomórkowej to osocze krwi. Macierz pozakomórkowa ma także inne nazwy, takie jak: macierz zewnątrzkomórkowa, macierz międzykomórkowa, substancja pozakomórkowa, substancja międzykomórkowa oraz istota międzykomórkowa.
Dowiedz się więcej o roli kolagenu w skórze