Rezorcyna w kosmetykach – jak działa?
Rezorcyna jest wykorzystywana w kosmetykach do skóry trądzikowej i z niedoskonałościami. Jak dokładnie działa i w jakich produktach pielęgnacyjnych ją znajdziesz?
- Rezorcyna jest składnikiem o silnym działaniu keratolitycznym, dzięki czemu stosowana jest w produktach złuszczających i przeciwtrądzikowych.
- Hamuje produkcję sebum, odblokowuje ujścia gruczołów łojowych, zapobiega nasilaniu zmian zapalnych.
- Stosowana w niewielkim stężeniu jest bezpieczna i dobrze tolerowana. Najwyższe jej stężenie zawarte jest w paście rezorcynowej, która powinna być stosowana pod kontrolą lekarza.
- Nie wolno przyjmować rezorcyny doustnie!
Rezorcyna jest organicznym związkiem z grupy fenoli o działaniu keratolitycznym, czyli rozpuszcza i złuszcza zrogowaciałą warstwę naskórka, wspomagając odnowę komórkową i prawidłowe funkcjonowanie skóry. Dzięki tym właściwościom wykorzystywana jest głównie w preparatach do skóry trądzikowej. W kontekście zastosowania jej w produktach kosmetycznych ważne jest to, że dobrze rozpuszcza się w wodzie i alkoholach. Jest składnikiem aktywnym, którego działanie uzależnione jest od stężenia. Jako związek chemiczny ma postać kryształków lub płatków o charakterystycznym, drażniącym zapachu. Pod wpływem światła przybierają one ciemnoróżowy kolor. Dobrze rozpuszczają się w wodzie i alkoholach, co pozwala stosować rezorcynę nie tylko jako składnik leków, ale i kosmetyków. Z racji tego, że wykazuje właściwości drażniące, jej zastosowanie zostało ograniczone do kilkuprocentowych roztworów, które chronią organizm przed zatruciem typowym dla fenoli. Używana w odpowiednim stężeniu jest produktem bezpiecznym i skutecznym. Rezorcynę powinno stosować się zewnętrznie w postaci maści i past w stężeniu 5%-10% oraz w postaci roztworu w stężeniu 1%-5% jako lek keratolityczny, grzybobójczy i bakteriobójczy.
Rezorcyna doustnie
W XX wieku rezorcyna była składnikiem przyjmowanym doustnie, jako terapia lecznicza w przypadku problemów z układem pokarmowym i narządami trawiennymi. Rezorcynę traktowano jako skuteczny środek odkażający w chorobach pasożytniczych, nieżycie jelit oraz żołądka, a także podczas różnego rodzaju infekcji bakteryjnych. Obecnie trzyprocentowy roztwór rezorcyny używa się do płukania pęcherza moczowego w stanach zapalnych i infekcjach oraz do płukania żołądka przy zakażeniu. Rezorcyny nie wolno pić, gdyż ma silne działanie palące.
Działanie rezorcyny na skórę
Produkty kosmetyczne posiadające w swoim składzie rezorcynę wykazują następujące działanie:
- Hamują wydzielanie łoju – co jest korzystne zwłaszcza dla osób, które mają skórę tłustą bądź mieszaną.
- Udrażniają ujścia mieszków włosowych i gruczołów łojowych, co zapobiega powstawaniu zmian trądzikowych i zaskórników,
- Ujednolicają koloryt skóry, rozjaśniają przebarwienia i plamy pozapalne, wyrównują strukturę – dzięki czemu przyczyniają się do redukcji blizn potrądzikowych.
- Wykazują działanie zmiękczające i nawilżające naskórek, rozpuszczają twardy, zrogowaciały naskórek.
- Działają przeciwbakteryjnie i grzybobójczo.
Kosmetyki z rezorcyną
- Rezorcynę można znaleźć w produktach przeznaczonych przede wszystkim do codziennej pielęgnacji skóry z trądzikiem, tłustej, mieszanej, zaskórnikowej, z bliznami potrądzikowymi.
- To też składnik produktów do pielęgnacji stóp, zwłaszcza z problemem zrogowaciałych, twardych pięt. Wykorzystuje się tutaj jej działanie keratolityczne. Bardzo intensywne działanie ma tzw. pasta rezorcynowa (40% rezorcyny), która dosłownie powoduje oparzenie skóry i powinna być stosowana pod kontrolą dermatologa.
- Jest również składnikiem kosmetyków nawilżających i zmiękczających (wówczas występuje w stężeniu 1-5%).
- Można również znaleźć ją w farbach do włosów oraz na liście składu niektórych kosmetyków do układania włosów. Rezorcyna, znajdująca się w farbach do włosów, pełni funkcję utleniacza, który pozwala trwale zmienić dotychczasowy kolor włosów.
- Składnik ten wykorzystywany też jest w dermatologicznych zabiegach złuszczania zgrubiałego naskórka (stężenie rezorcyny wynosi wówczas od 5% do 25%), np. w płynie Jessnera (w połączeniu z kwasem salicylowym i kwasem mlekowym).